Een oeroud ras. Opnieuw tot leven gebracht.
2.000 jaar lang lijkt het Menapische varken verdwenen voor de eeuwigheid. Tot historische geschriften en de ontdekking van onaangeroerde botten de interesse van enkele gepassioneerde varkensliefhebbers aanwakkert. Na jarenlang kruisen, experimenten met voeding en wetenschappelijk onderzoek samen met UGent brengen Ruben Brabant en Hendrik Dierendonck het ras opnieuw tot leven.
Wild. Koppig. Rebels
Gevaarlijker dan een wolf. Rebelser dan zijn soortgenoten. Met zijn donkere glans, stevige borstelharen die fier rechtop staan tussen de oren en nieuwsgierige groene ogen is het Menapische varken een indrukwekkende kolos.
Ruw – ja, zelfs een tikkeltje agressief –, tonnen karakter en met een koppigheid die enkel geëvenaard wordt door de mannen waar hij zijn wederopstanding aan te danken heeft.
Het nieuwe Menapische varken combineert oude ambacht met nieuwe goesting om het anders én beter te doen.
De comeback van het Menapische varken is een terugkeer naar de pure kwaliteit van vlees. Het grijpt terug naar de basis waarbij dieren de tijd krijgen om te groeien en te rijpen. Een plek waar de kwaliteit van leven hand in hand gaat met de kwaliteit van de voeding.
De natuurlijke smaak van een legende.
Een krachtige volle smaak, goed doorspekt en stevige textuur: het Menapisch varken ziet er niet alleen anders uit. Het smaakt ook anders. En beter. De vrije uitloop en de circulaire voeding van schroten, pulpen en bierdraften geven het vlees een rijke complexiteit. De pure smaken van een varkenskroon, manchetta, worst of varkensgebraad met hooi zijn een ode aan onze Bourgondische traditie. Met of zonder oer-Vlaamse pint. Trouwens, onze gedroogde hammen zijn ondertussen 18 maanden gerijpt.
Krachtig van smaak.